AthGhaelú

Ar bhus 130 ón gcathair go Cluain Tarbh
Shuígh bean síos lena páiste óg álainn fionn;
Thosaigh sí ag caint leis, is ag súgradh leis
Le focail boga suimhneacha Gaeilge

D’fhreagraigh sé, mar a dhéanann páistí,
Le focail fánacha ar nós ‘fón,’ ‘capall’ agus ‘bean’
Agus é ag iarraidh teangmháil a dhéanamh
Idir eisean agus an bheirt Sínigh taobh thiar dó

Bhain an máthair iarracht míniú dóibh
Gurb í an Ghaeilge a chéad teanga
Agus nach raibh Béarla foghlamtha aige go fóill,
Agus tar éis é sin a chloisteáil

Tháinig gáire mór ar m’aghaidh
Agus d’fhás dóchas im’ chroí
Mar b’í an máthair sin mo laoch nua
Mar thug sí onóir neamhluachmhar dá buachaill.

Ní raibh seans agam mo bhuíochas is áthas
A thaispeáint don bhean áirithe sin
Mar thuirling sí ag stopa roimh mo cheannsa
Ach d’fhág gáire an bhuachalla rian ionam fós.

Cluain Tarbh, 13 Bealtaine ’08