Alcólaí

Ól, ól agus ól níos mó
Go dtí go bhfuil tú go hiomlán blotto
Is nach n-aithníonn tú
Do chairde ó do namhaid.

Ól, ól go dtí go n-osclaítear an doras,
Go ligtear isteach an duine dorcha,
Go gcuirfidh sé dó fhéin in aithne
Do do chairde go léir.

Ól, ól agus ól arís
Go dtí go ndéanann tú na botúin chéanna;
Croí a bhriseadh,
Todhchaí a scriosadh,
Stair do shinsir a h-athdhéanamh.

Ól, ól, ól alcól
Mar táthar ag súil
Le hÉireannach meisciúil eile;
Cén dochar é, más é sin é,
'bheith ina bhall eile den dream?

Mar sin, ól agus ól níos mó,
Go dtí go múchtar solas d'anama,
Go bhfágtar i d'aonar thú
Do chlann, do chairde, tú fhéin.