Drochdhís

Thiteas i ngrá le strapaire óg
Ón chéad nóiméad, ’s ón chéad phóg,
Ach anois níl agam ach croí atá trom
Mar is cosúil go raibh sé mídhílis dom.

Rinne muid gáire, is rinne muid grá,
Ach anois tá na cuimhní siúd á mo chrá
Mar níl iontu a thuilleadh ach píosaí staire
Agus fiú gan é agam anois mar chara

Ligim uaim é, mar ba chóir,
Ach ba liomsa, áfach, an focal scoir,
Ach ba dheacair dom ‘slán’ a rá
Nuair a bhíodh dianghrá againne, tráth.

Táim cinnte go mbeidh mé níos fearr gan é,
Agus beidh mé i gceart ag deireadh an lae,
Mar ní raibh sé riamh ina laoch naofa,
Agus níorbh eisean an fear chéile foirfe

Ach dúradh liom; ‘beidh tú ceart go leor!
Agus ní fiú smaoineamh faoi, a stór,
Mar tá i bhfad níos fearr tuillte agat;
Duine a fheicfidh an t-aingeal atá ionat.’

Más fíor é sin, éireoidh liom
An té ceart a aimsiú a bheidh i ngrá liom
Gan fhadhb gan rún, go mbeinn sásta arís
Agus dearmad a dhéanamh ar an drochdhís.


14 Samhain 2009


(Dís: Beirt)